Wystąpienie ma na celu przedstawienie strategii radzenia sobie z różnymi wyzwaniami, jakie napotykają młodzi ludzie z doświadczeniem migracyjnym i uchodźczym w Polsce. Będziemy poszukiwać odpowiedzi na pytania: Jakie czynniki i procesy, zdaniem młodych ludzi, sprzyjają ich odporności? Jaką znaczenie w procesie budowania „resilience” pełni migracja/uchodźstwo? Jaką rolę w kontekście dobrostanu młodych ludzi odgrywa zaangażowanie społeczne oraz inne aktywności podejmowane w czasie wolnym?

Prezentacja oparta będzie na danych z badania jakościowego realizowanego od maja 2021 do początku lutego 2022 roku w ramach projektu „MIMY: Wzmocnienie pozycji młodych migrantów w trudnych warunkach życiowych poprzez płynną integrację” (Horyzont 2020, nr 870700). Na podstawie analizy indywidualnych wywiadów pogłębionych (n=51) oraz dyskusji grupowych (n=3) z młodymi migrantami i uchodźcami (19-30 lat) przedstawimy, w jaki sposób młodzi ludzie budują swoją odporność, jakie to ma znaczenie w kontekście procesów integracyjnych oraz co, w tym zakresie, polecają swoim rówieśnikom przyjeżdżającym do Polski.

Wskazujemy na to, że wobec braku rozwiniętych polityk integracyjnych skierowanych do młodych ludzi oraz relatywnie niewielkiej liczby działań oddolnych w tym zakresie, w narracjach osób badanych dominują strategie indywidualistyczne, skupione na samodzielnych próbach poprawy swojej sytuacji. “Danie sobie czasu” oznacza świadomość osób badanych, że początkowy okres pobytu w Polsce jest trudny, często związany z barierą językową, prekaryjną pracą poniżej kwalifikacji, brakiem czasu na rozwijanie się. Równocześnie wraz z upływem czasu to właśnie samorozwój oraz szeroko rozumiane dbanie o swój dobrostan wysuwają się jako główne cele osób badanych. Mówiąc o tym, co pomaga w ich osiągnięciu, młodzi migranci i uchodźcy wskazują przede wszystkim na cechy indywidualne, takie jak otwartość, determinacja, posiadanie planu. Wyniki naszych analiz wskazują wyraźnie, że dla zrozumienia procesu integracji młodych migrantów/uchodźców poza sferą edukacji i rynku pracy, które zwykle znajdują się w centrum zainteresowania badaczy, konieczne jest uwzględnienie także jej wymiaru psychologicznego.