Celem referatu jest próba przyjrzenia się intymnym relacjom, jakie (nie) tworzą, lub chcieliby stworzyć mężczyźni migranci, identyfikujący się jako single, mieszkający w Szwecji i we Włoszech. Jedną z charakterystycznych cech męskich migracji zarówno w obrębie Unii Europejskiej, jak i w transnarodowym kontekście, jest zjawisko mniejszej integracji ze społeczeństwem przyjmującym, niż ma to miejsce w przypadku kobiet migrantek (Siara 2009), co skutkuje większym poczuciem wyobcowania. Jest to szczególnie widoczne w kontekście integracji społecznej, obejmującej interakcje społeczne, związki (intymne) i małżeństwa (Spencer i Charsley 2016). Nie znaczy to jednak, że mężczyźni migrujący bez rodzin i partnerek, nie są zainteresowani wchodzeniem w tego typu relacje, ale inaczej niż kobiety, napotykają szereg ograniczeń związanych przede wszystkim ze zmianą swojej pozycji w hierarchiach męskości (Connell 2000) będącej efektem procesu migracji (Wojnicka i Pustułka 2017) przekładającej się na transformację i re-negocjacje ich genderowej tożsamości (Wojnicka i Nowicka 2021). Niniejszy referat jest zatem próbą uchwycenia wyzwań, jakie stoją przed męskimi migrantami, pragnącymi wchodzić w relacje z kobietami w Szwecji i we Włoszech. Analiza oparta będzie na wynikach międzynarodowego badania realizowanego w ramach projektu „Transnarodowi kawalerowie. Migranci – single w Unii Europejskiej: studium etnograficzne” (2019-2022). W projekcie zrealizowano 48 wywiadów pogłębionych z migrantami-singlami pochodzącymi z Polski i Syrii w Szwecji, oraz migrantami z Bangladeszu i Rumunii mieszkającymi we Włoszech, w których jednym z kluczowych wątków była integracja na poziomie społecznym, obejmująca także dynamikę randkowania i wchodzenia w związki intymne.