Kierunki rozwoju kultury prawnej społeczeństwa polskiego

Celem sesji jest zainicjowanie analiz prognostycznych dotyczących kierunków rozwoju kultury prawnej w Polsce. W Polsce po poststalinowskiej liberalizacji 1956 rozpoczęto  systematyczne badania nad tzw. świadomością prawną społeczeństwa, a tradycja ta kontynuowana po transformacji politycznej 1989 roku daje wyjątkową w skali światowej podstawę empiryczną dla konstrukcji prognoz dotyczących wybranych aspektów społecznej kultury prawnej –  przy uwzględnieniu zmieniającego się kontekstu polityki władz państwowych i kontekstu ponadnarodowego. Pozwala też na wskazanie elementów stałych i zmiennych w czasie. Analiza rozwojowa kultury prawnej społeczeństwa polskiego wymaga  uwzględnienia także wiedzy o kulturze prawnej świata zawodowych prawników, jak i zorganizowanych elit politycznych pośredniczących miedzy oczekiwaniami społecznymi ale też je współkształtujących. Ogólny poziom legalizmu i oportunizmu w stosunku do obowiązujących norm prawnych; skłonność do polubownego bądź sądowego rozwiązywania sporów; ogólnie pojmowana punitywność i hierarchie wartości związane ze zwalczaniem przestępczości (ochrona bezpieczeństwa jednostki a poszanowanie praw jednostki);: ocena funkcjonowania organów związanych z wymiarem sprawiedliwości (sady, prokuratura, policja) i poziom zaufania do nich to centralne problemy, które w tym kontekście chcemy poddać dyskusji. Zamiarem organizatorów jest również podjęcie zagadnienia motywacyjnego i wychowawczego oddziaływania prawa stanowionego w RP i praktyki jego stosowania na kulturę prawną społeczeństwa polskiego oraz sformułowanie zaleceń instytucjonalnych sprzyjających praworządności w Polsce.