Współcześnie dostrzegamy tendencję do odchodzenia od religijności zorganizowanej wokół Kościoła katolickiego, a także poszukiwania innych form realizacji potrzeb duchowych. Z jednej strony możemy zaobserwować pojawianie się nowych sposobów na odnalezienie więzi z transcendencją z drugiej strony widoczne są również „powroty” do praktyk, rytuałów i wiary przodków. Obserwując złożoność poszukiwań religijnych i duchowych, skupiłyśmy się na rodzimowierstwie, które stało się obszarem naszych analiz.
W ramach prowadzonych badań zainteresowały nas wybrane aspekty rodzimowierstwa, przede wszystkim zaś sposób definiowania kobiecości i męskości przez rodzimowierców. Wymiar ten wiąże się zarówno z udziałem kobiet i mężczyzn w funkcjach i rytuałach, jak i ze sposobem myślenia o męskościach oraz kobiecościach we wzajemnych interakcjach członków i członkiń danych związków wyznaniowych. Interesująca jest również sama relacja między codziennością przyjmowanych ról genderowych (wraz ze sposobem ich definiowania), a kwestiami obrzędowymi.
W ramach badań przeprowadziłyśmy analizę stron internetowych, mediów społecznościowych oraz forów tematycznych dotyczących rodzimowierstwa. Ponadto zebrałyśmy wywiady pogłębione z osobami, które definiują się jako rodzimowiercy.