Prezentacja omawia interdyscyplinarny i międzynarodowy projekt tworzenia ‘Migrant Media Collection’ (Kolekcji Produkcji Medialnych Migrantów). Celem wystąpienia jest przedstawienie etnograficznej i partycypacyjnej metody opartej na sztuce i wzbogaconej o narzędzia cyfrowe. Zaprojektowana w trakcie trwania restrykcji związanych z pandemią COVID-19, znaczna część badania jest dostosowana do prowadzenia w przestrzeni online, ale wraz ze zniesieniem ograniczeń, badanie zostało rozszerzona o wywiady i spotkania osobiste. Intencją stworzenia kolekcji jest badanie i reprezentowanie różnorodnych doświadczeń migracyjnych poprzez gromadzenie szeroko rozumianych mediów (od fotografii, blogowania po haftowanie jako arteterapię i sztuki performatywne) stworzonych przez osoby z doświadczeniem migracyjnym. Projekt jest wynikiem współpracy w ramach sojuszu Uniwersytetów Europejskich, a kolekcję współtworzyli badacze z Uniwersytetu Opolskiego, Johannesa Gutenberga w Moguncji, Walencji w Hiszpanii i Jyväskylä w Finlandii, dobierając media stworzone przez migrantów w tych regionach. Ważną częścią opracowania metody był interdyscyplinarny charakter zespołu badawczego. Ponieważ zaangażowani badacze wywodzą się z różnych instytutów, działalność kolekcji jest zakorzeniona w socjologii, ale obejmuje różnorodne perspektywy. Kuratorki przypadków, których zadaniem było zidentyfikowanie producentów chętnych do włączenia się w kolekcję, przeprowadzili wywiady zbierając informacje o kontekście produkcji medialnej, a także o historii migracji twórców. Kluczowym aspektem metodologicznym tworzenia kolekcji jest partycypacyjny udział migrantów. Twórcy pomogli w wyborze najbardziej odpowiednich przykładów ich dotychczasowych prac do kolekcji lub alternatywnie, byli proszeni o wykonanie nowej pracy, odpowiadającej koncepcjom teoretycznym zaproponowanym przez poszczególnych kuratorów. Kolejny etap tworzenia kolekcji wiąże się z jeszcze większym polem do współpracy, ponieważ pojedyncze media są wprowadzane w dialog ze sobą oraz z naukowcami i artystami z kraju migracji. Wyniki tej wymiany można zobaczyć na specjalnie stworzonej stronie internetowej, która ma potencjał dalszego przetwarzania np. w wystawę lub książkę artystyczną. Każdy kurator wybierał pojęcia teoretyczne odpowiednie dla sytuacji migrantów, z którymi pracuje (takie jak trauma i brak korzeni w przypadku uchodźców lub modelowa mniejszość dla drugiego pokolenia migrantów w Niemczech), ale znaczenie intersekcjonalności dla doświadczenia migracyjnego i analiza globalnych przepływów kulturowych, zaproponowana przez Appaduraia (1991) łączą zebrane przykłady. Przypadki zawarte w kolekcji do tej pory były częścią fazy pilotażowej projektu, badacze planują dalszą rozbudowę kolekcji.