Główne pytanie badawcze zawarte w referacie brzmi: w jakim stopniu zmieniająca się struktura możliwości politycznych w trzech okresach historycznych w Polsce determinowała organizacyjny wymiar protestów chłopskich i rolniczych? Zdaniem autora wpływ ten był ograniczony, choć przemodelował organizacyjne aspekty funkcjonowania ruchu chłopsko-rolniczego: od organizacji w formie partii politycznych, przez związki zawodowe w okresie państwowego socjalizmu, po organizacje producenckie we współczesnej Polsce. Trzeba jednak dodać, że kluczowym czynnikiem odpowiedzialnym za te zmiany w zapleczu organizacyjnym chłopstwa były zmiany w obrębie tych grup społecznych, przede wszystkim upodmiotowienie chłopstwa w okresie międzywojennym, profesjonalizacja rolników w okresie socjalizm państwowy i urynkowienie ich działalności po 1989 roku. Prezentacja jest okazją do bardziej pogłębionej refleksji nie tylko nad przeobrażeniami organizacyjnego wymiaru protestów chłopskich i rolniczych, ale również do ogólniejszej refleksji teoretycznej nad potencjałem wyjaśniającym oferowanym przez koncepcję struktury możliwości politycznych.