Tematem wystąpienia będzie analiza relacji między strategiami mieszkaniowymi obecnymi w praktykach rodzinnych wiejskich innowatorek, a wzorcami oporu wobec patriarchalnych relacji między płciami. Pokażę, jakie alternatywne strategie pozostawania na wsi wypracowują kobiety z rolniczych, konserwatywnych wsi, które w lokalnym świecie społecznym zdecydowały się realizować emancypacyjne scenariusze rodzinne (rozwód, kohabitację, drugie związki). Opisuję, jakie wzorce radzenia i oporu wypracowują po 1989 roku wiejskie innowatorki, aby móc we wsi pozostać. Wyjaśnię subwersje stosunku do własności i dziedziczenia, ich związki z tradycyjnymi wzorcami kobiecości i męskości. Skupię się na upłciowionych wzorcach (nie)mobilności i nabywania własności w tym przypadku będących strategiami wyboru wsi jako miejsca do nowych projektów wyemancypowanego życia.
Praktyki wiejskich innowatorek jako formy oporu pokażę na tle dyskursów moralnych w badanych przeze mnie od 2017 roku wsiach wschodniego Mazowsza. Podstawę badań stanowią wielomiesięczne obserwacje uczestniczące i kilkadziesiąt wywiadów narracyjnych (30).