W obliczu narastającego kryzysu ekologicznego i klimatycznego kluczowe staje się zaangażowanie różnych grup i środowisk, w tym ruchów społecznych. W badaniach nad rolą aktorów pozarządowych coraz więcej uwagi poświęca się kwestiom współpracy i budowaniu sojuszy jako ważnym czynnikom wpływającym na sukces mobilizacji społecznej. Referat poświęcony będzie rozważaniom nad strategiami, barierami i możliwościami współpracy w ramach ruchu klimatycznego. Na podstawie analizy materiałów z badań jakościowych w Turcji przedstawiona zostanie rola sieci społecznych w rozwoju ruchu ekologicznego, a zwłaszcza tej części skoncentrowanej na temacie zmian klimatu i adaptacji do coraz częstszych ekstremalnych zjawisk pogodowych. Przedstawione zostaną praktyki i dyskursy związane z mobilizacją społeczną na rzecz ochrony środowiska. Z jednej strony ruch ten rozwija się w ostatnich latach i funkcjonuje poprzez różnorodne platformy i sieci aktywistów, pracowników profesjonalnych organizacji pozarządowych, czy naukowców, którzy w dużej mierze podzielają wizję koniecznych zmian i transformacji społecznej, gospodarczej i energetycznej. Ruch ten rozwija intensywnie swoje sieci na poziomie zarówno narodowym, jak i transnarodowym. Dużą rolę w rozwoju tożsamości ruchu odgrywają „łącznicy”, którzy w swojej karierze zawodowej pracowali w wielu organizacjach ekologicznych. Większość podmiotów akcentuje też konieczność rozwiajnia jak najszerszej współpracy i włączania różnych grup społecznych w działania proekologiczne. Z drugiej strony, pomimo wieloletnich kampanii i pracy w tym obszarze, ruch ekologiczny w Turcji wciąż nie jest szeroko rozpoznawalny. Jest też wiele barier strukturalnych o charakterze ekonomicznym, społecznym, a przede wszystkim politycznym. Przyłączenie się do ruchu przedstawicieli młodego pokolenia ma szansę rozpowszechnić agendę ekologiczną w społeczeństwie, jeśli uda im się zmobilizować większą część równieśników. Innym kierunkiem dalszego rozwoju ruchu może być praca nad dalszym rozwijaniem współpracy między organizacjami pozarządowymi a lokalnymi protestami wobec wielkich projektów infrastrukturalnych i walk o ochronę środowiska, które intensyfikują się na terenie całego kraju.