Pandemia COVID-19 utrudniła badania nad konfliktami związanymi z funkcjonowaniem obszarów chronionych. Ograniczenia w bezpośrednim kontakcie z interesariuszami zmusiły badaczy do zrewidowania roli danych zastanych w studiach z przedmiotowego zakresu. W niniejszym wystąpieniu przedstawimy próbę wykorzystania dwóch niezależnych grup danych zastanych – Banku Danych Lokalnych GUS oraz wyników wyszukiwania Google – w celu wstępnego rozpoznania konfliktów związanych z obszarami chronionymi w województwie małopolskim. Na podstawie analizy treści artykułów indeksowanych w bazie Web of Science, sporządzono listę uwarunkowań konfliktów wokół obszarów chronionych w Polsce możliwych do przedstawienia na ilorazowej skali pomiarowej. Zidentyfikowano 187 zmiennych dotyczących tych uwarunkowań, dostępnych w BDL GUS na poziomie lokalnym. Po dokonaniu redukcji zbioru danych metodą składowych głównych, przeprowadzono analizę skupień gmin województwa małopolskiego podobnych pod względem zestawu potencjalnych uwarunkowań konfliktowych. Spośród 14 wyodrębnionych klastrów, wybrano jeden – obejmujący gminy powiatu tatrzańskiego – do przeprowadzenia analizy wyników wyszukiwania Google w zakresie konfliktów wokół Tatrzańskiego Parku Narodowego. Przyjmując za jednostkę analizy rekord z tytułem strony www i jej skróconym opisem, przeprowadzono kodowanie otwarte głównych przedmiotów sporu wokół TPN zaprezentowanych w Internecie. Wyniki skonfrontowano z charakterystyką klastra uzyskaną w drodze analizy danych BDL GUS.
Celem wystąpienia, oprócz syntetycznej prezentacji uzyskanych wyników, jest krytyczna ocena zaproponowanej metody oraz użyteczności wykorzystanych danych zastanych. Wykorzystując teorię konfliktów wokół obszarów chronionych, zademonstrujemy ograniczenia zgromadzonego materiału i dopuszczalny sposób jego interpretacji. Zwrócimy uwagę na kluczowe składowe definicji konfliktów, które wykluczają sprowadzenie badań nad konfliktami wyłącznie do analizy danych zastanych. Jednocześnie, wskażemy możliwości wykorzystania naszego podejścia do ograniczenia skali bezpośrednich kontaktów z respondentami, bez dużego uszczerbku dla celów przedmiotowych prac.
