Zintegrowany zbiór danych DIMR pozwala stwierdzić, jak wyglądał przebieg procesu sekularyzacji w Polsce w ciągu ostatnich stu lat. Wstępne analizy wykazują, że jego przebieg jest zgodny z teorią rozmytej wierności (fuzzy fidelity) Davida Voasa. Główną jego cechą jest kohortowa natura, wskazująca na ogólny brak zmian w religijności poza wiekiem socjalizacji (do 25 roku życia). Pozwala to nam ustalić, że ślady procesu sekularyzacyjnego widać w najstarszych kohortach, co do których posiadane są dane. Wskazuje to na istnienie sekularyzacji w populacji polskiej od co najmniej okresu drugiej wojny światowej. Ogólny rozwój sekularyzacji w Polsce jest porównywalny, z tym jak wygląda w innych społeczeństwach europejskich. Różnice pomiędzy Polską a innymi krajami głównie wynikają z późniejszej daty pojawienia się tego procesu w Polsce.
Na tej podstawie można się spodziewać, że o ile warunki umożliwiające sekularyzację będą ciągle istnieć w Polsce to i tutaj zobaczymy wzory zmian, jakie pojawiły się w innych sekularyzujących się społeczeństwach. Między innymi, oznacza to kilkudziesięcioletni, przejściowy okres w którym większość mieszkańców będzie wykazywać cechy rozmytej wierności takie jak zindywidualizowana religijność, słabe przywiązanie do instytucji religijnych oraz znacznie większa gotowość do wykazywania tej religijności na poziomie deklaratywnym niż behawioralnym.
W ciągu prezentacji zostaną też przedstawione dalsze kierunki badań nad procesem sekularyzacyjnym i jego przebiegiem w Polsce, włącznie z badaniami opartymi na komputerowym modelowaniu zjawiska oraz międzynarodowymi badaniami kwestionariuszowymi, których celem będzie ustalenie roli przyczynowej takich czynników jak bezpieczeństwo egzystencjalne, edukacja, pluralizm oraz wolność.