Miasta podzielone są fenomenem istniejącym na europejskich granicach od dekad, Cieszyn został podzielony granicą polsko-czechosłowacką w 1920 roku, zaś Frankfurt granicą polsko-niemiecką w 1945 roku. Powstałe w ten sposób pary miast długo były odwrócone do siebie plecami, dzieliła je nieprzekraczalna granica, co zmieniło się w latach dziewięćdziesiątych XX wieku i skutkuje – najogólniej mówiąc – postępującą kooperacją między miastami i mieszkańcami. Proces ów zyskuje  odzwierciedlenie również w przestrzeni  miast. Dotychczasowe badania miast podzielonych zazwyczaj analizowały procesy w nich zachodzące, przy czym ze szczególną pasją śledzono te, które świadczyły o integracji (jej barierach, pozytywnych i negatywnych skutkach, etc.) organizmów z dwóch stron rzeki. Jednakowoż poza ustaleniem co się faktycznie w tych ośrodkach dzieje, ważne wydało nam się zbadanie, jak się o tym opowiada – co skłoniło nas do zajęcia się narracjami o miastach podzielonych. Dlatego postaramy się odpowiedzieć, jak o sytuacji miast podzielonych opowiada ich szata miejska (którą tworzą wszelkie oznakowania niosące różne informacje powszechnie dostępne poruszającym się po ulicach – tak mieszkańcom, jak i turystom). Czy znajdziemy w niej komunikaty eksponujące transgraniczność tych układów osadniczych czy opowiadające o miastach w granicach państw? Przez kogo i w jaki sposób (trwały, okazjonalny) są wytwarzane, jakie funkcje w budowaniu narracji o mieście podwójnym pełnią? Aby odpowiedzieć na te pytania zgromadziłyśmy podczas licznych wyjazdów studyjnych do Cieszyna, Czeskiego Cieszyna, Frankfurtu nad Odrą i Słubic  zbiór komunikatów (były one fotografowane) zidentyfikowanych w przestrzeniach  miast, które poddamy analizie.