W ciągu ostatnich dwóch lat społeczeństwo polskie doświadcza poważnych kryzysów wywołanych najpierw epidemią nowego koronawirusa, którego pierwszy przypadek odnotowano w naszym kraju w 4 marca 2020, a następnie inwazją Rosji na Ukrainę 24 lutego 2022 roku, a która zainicjowała niespotykaną od czasów II wojny światowej falę uchodźców. Oba te zdarzenia nasiliły zarazem procesy nierównej dystrybucji zdrowia, prowadząc do wykluczenia osób i tak znajdujących się w trudnej sytuacji zdrowotnej: z jednej strony pacjentów, którym pandemia COVID-19 znacząco utrudniła dostęp do opieki medycznej, z drugiej uchodźców ukraińskich, którzy na skutek zbrojnych działań Federacji Rosyjskiej pozostali bez należytej opieki zdrowotnej. W obu przypadkach dało się jednak zauważyć spontaniczną eksplozję oddolnych inicjatyw społecznych i aktywizację społeczeństwa obywatelskiego, czego wyrazem była zakrojona na szeroką skalę działalność wolontariacka. Stąd celem wystąpienia będzie opisanie motywacji i doświadczeń wolontariuszy zaangażowanych w pomoc w czasie dwóch wielkich kryzysów społecznych ostatnich lat: pandemii COVID-19 i wojny w Ukrainie.