Doświadczenie pandemii i nauki zdalnej oraz rosnąca rola technologii we współczesnej edukacji skłania do refleksji nad środowiskiem uczenia się. Pandemia zakwestionowała to, co wydawało się niekwestionowalne. Dotychczasowy porządek szkoły wraz z jej arbitralną przestrzenią symboliczną musiały ustąpić miejsca nowym rozwiązaniom. Zmiana miejsca uczenia się z przestrzeni szkolnych na domowe w trakcie nauczania zdalnego pozwoliło zmienić perspektywę i spojrzeć na współczesne szkoły z dystansu. Zalecenia sanitarne oraz próby ich spełnienia uwypukliły stan i kondycję budynków szkolnych oraz możliwości ich adaptacji. Nauka w domu zaś przeniosła nauczycieli i uczniów do nowego wymiaru, w którym przestrzeń symboliczna, fizyczna i wirtualna na nowo ustalały swój rozkład sił. Zmiany te są potencjalnie punktem wyjścia do rozważań nad rekompozycją przestrzeni szkolnych i poszukiwań nowych środków, w tym architektonicznych, kształtujących przyjazne, inkluzywne i wspierające naukę przestrzenie dla dzieci i młodzieży.
Celem referatu jest holistyczne podejście do zagadnienia przestrzeni szkolnych oraz możliwości jej ulepszenia wobec współczesnych wyzwań edukacyjnych. Z jednej strony autorka analizuje przestrzeń szkolną pod kątem przestrzeni fizycznej, architektonicznej, oraz jej elastyczności do zmieniających się wymagań, m. in. epidemiologicznych. Z drugiej zaś, na podstawie własnych badań jakościowych przeprowadzonych z udziałem uczniów szkół podstawowych, próbuje określić potrzeby dzieci względem przestrzeni uczenia się i odpoczynku, aby przyjąć je jako podstawę środków naprawczych przestrzeni szkolnych w duchu filozofii human-centered design.
Na podstawie wyników własnych badań jakościowych z udziałem uczniów szkół podstawowych oraz przeglądu zaleceń epidemiologicznych, uwzględniając aktualny stan i kondycję przestrzeni szkolnych autorka wskazuje mocne i słabe punkty przestrzeni szkolnej, podaje ich uzasadnienie z perspektywy socjologicznej i architektonicznej, a także określa kierunek działań naprawczych uwzględniający potrzeby dzieci ujawnione w indywidualnych wywiadach pogłębionych. Wnioski z przedstawionych badań mogą doprowadzić do powstania nowego modelu szkoły odpowiadającego obecnym i nowo powstałym potrzebom i cywilizacyjnym wyzwaniom.
Rekompozycja przestrzeni szkolnych – środowisko uczenia się uwzględniające potrzeby ucznia
Written by ptsadmin
Grupa tematyczna: G55
Edukacja i społeczeństwo – rekompozycje. Przemiany, oczekiwania, wzajemne niepewności
Słowa kluczowe: child-centered research, architektura szkoły, human-centered design
Wyłożony
Prelegent: Natalia Miler-Ogórkiewicz