Obszernie udokumentowano już znaczenie sprawiedliwego traktowania dla budowy zaufania wobec władzy w różnych kontekstach instytucjonalnych. Wykazano również, że nawet małe dzieci są wrażliwe na tzw. sprawiedliwość proceduralną, a doświadczenia zarówno sprawiedliwości, jak i niesprawiedliwości pomagają kształtować szersze postawy młodych ludzi wobec władzy. Za pomocą serii badań ilościowych staramy się zweryfikować ten efekt w kontekście akademickim. W badaniu 1 (N = 315) staraliśmy się uchwycić faktyczne doświadczenia polskich studentów w relacjach z wykładowcami i władzami uniwersyteckimi. Stwierdziliśmy, że sprawiedliwe traktowanie było silniejszym predyktorem postrzeganej legitymizacji władz uczelni niż sprawiedliwe oceny i decyzje (tj. tzw. sprawiedliwość dystrybutywna). W badaniu 2 (N = 751), również na reprezentatywnej w skali kraju próbie studentów uczelni wyższych, metodą winietową sprawdzaliśmy jak sprawiedliwe traktowanie koreluje z poziomem identyfikacji studentów z ich uczelnią, oraz czy zaufanie do wykładowców i władz akademickich przekłada się na wyższy poziom zaangażowania i niższe poziomy wypalenia studentów. Z badań wynika, że identyfikacja akademicka w pełni mediowała relację między sprawiedliwością proceduralną i dystrybucyjną a zaangażowaniem, a częściowo mediowała relację między oboma wymiarami sprawiedliwości i wypaleniem. Podsumowując, doświadczenie sprawiedliwości proceduralnej wiąże się z silniejszą identyfikacją studentów z uczelnią i zwiększa ich zaufanie do władz akademickich.