W badaniach coraz częściej sięga się po informacje na temat historii kształtowania się bieżącej sytuacji badanych osób. Na przykład, rozpatrując czynniki sprzyjające decyzji o posiadaniu dziecka oprócz aktualnego dochodu respondenta bierze się pod uwagę również dane o dochodach z dłuższego okresu, gdyż aktualny dochód na skutek chwilowych perturbacji nie musi odzwierciedlać poczucia bezpieczeństwa finansowego. Do opisu przebiegu owej historii i oceny jej wypływu na wyjaśniane zjawiska proponuje się specyficzną klasę wskaźników zwanych sekwencyjnymi. Odzwierciedlają one nie tylko ogólny wzrost lub spadek pozycji badanego w latach poprzedzających badanie, lecz również stopień występowania obok siebie okresów, gdy badany w wymiarze danego czynnika znalazł się w bardziej lub mniej korzystnej sytuacji. Użyteczność wskaźników sekwencyjnych znalazła potwierdzenie w badaniach nad ubóstwem, gdzie wykazano, że powielanie się sytuacji ubóstwa w kolejnych latach sprzyja powstawaniu przekonań o jego trwałym charakterze i ma tym większy wpływ na postawy i opinie badanych, im okres, w którym następuje nasilenie ubóstwa, jest bliższy momentowi badania. Wskaźniki sekwencyjne wymagają danych podłużnych, pochodzących z badań panelowych, bądź gromadzonych za pomocą pytań retrospektywnych.

W prezentacji skupimy uwagę na podstawowych własnościach wskaźników sekwencyjnych oraz omówimy sposób ich wykorzystania w projekcie „Dynamika niepewności zatrudnienia młodych: uwarunkowania, trajektorie i skutki w perspektywie porównawczej” (https://crossnationalbiographies.edu.pl/). Celem projektu jest porównanie zjawiska prekaryzacji zatrudnienia w Polsce, Niemczech, Wielkiej Brytanii i USA. Ponieważ wybrane kraje znacząco różnią się między sobą, między innymi w zakresie przepisów prawa pracy, zasad zatrudniania, czy świadczeń przysługujących pracownikom, w projekcie zrezygnowano z prób skonstruowania wskaźników prekaryzacji pracy opartych o formę zatrudnienia, próbując zdefiniować prekaryjne zatrudnienie na podstawie wskaźników sekwencyjnych odnoszących się do trajektorii zawodowych. W wystąpieniu przedstawimy niektóre z uzyskanych rezultatów, jak również wstępne wnioski dotyczące perspektyw wykorzystania wskaźników sekwencyjnych w badaniach porównawczych.