Zdecydowana większość metodologicznych analiz sondaży opiera się na materiale źródłowym wyłącznie z Europy i USA. Fakt ten ma oczywiście ważne uzasadnienie, to na tym obszarze jest najwięcej poważnych badań sondażowych i mają one najdłuższą tradycję. Nie oznacza to jednak, że ignorowanie programów badawczych z innych kontynentów nie utrudnia uzyskania pełnego obrazu sytuacji. W zglobalizowanym świecie, wymagającym zacieśniania kontaktów pomiędzy przedstawicielami nawet bardzo odległych kultur poruszenie tematu badań prowadzonych poza światem Zachodu wydaje się istotne.
Dlatego też w swoim wystąpieniu oprę się na analizach raportów metodologicznych i danych wynikowych z takich międzykrajowych projektów sondażowych jak: Afrobarometer, Arab Barometer, Comparative Study of Electoral Systems, East Asia Social Survey, International Social Survey Programme, Latin American Public Opinion Project, Life in Transition Survey, World Values Survey itp. uwzględniając dane od końca lat dziewięćdziesiątych do 2019 roku.
Przedstawię:
1. Ilościową dystrybucję takich charakterystyk jak technika, operat, dobór próby i różne aspekty „fieldwork effort” (zachęty materialne, listy zapowiednie, ilość prób kontaktu z potencjalnym respondentem itp.).
2. Dane na temat współczynników realizacji, jak też wewnętrznych i zewnętrznych kryteriów reprezentatywności – obliczanych na podstawie danych wynikowych sondaży i globalnych danych demograficznych ONZ.
3. Ocenę kompletności dokumentacji dla różnych lat, krajów i projektów.
Planowanym efektem wystąpienia będzie zarówno poszerzenie posiadanego przez część słuchaczy obrazu tego, jak na świecie wygląda prowadzenie badań sondażowych i ich dokumentowanie, jak również potencjalna inspiracja aspektami metodologicznymi rozpowszechnionymi w badaniach przeprowadzanych poza krajami Zachodu.
Badania będące podstawą wystąpienia są finansowane ze środków Narodowego Centrum Nauki – grant 2019/33/N/HS6/00322