Migracje są stałym elementem życia społecznego, a zarazem ciągle podlegają przeobrażeniom i różnicowaniu, które jest uwarunkowane zwłaszcza czynnikami makrostrukturalnymi. W perspektywie indywidualnej migranci stanowią z jednej strony jednostki szczególnie samodzielne i sprawcze, ale z innej strony narażone także na opresje i dyskryminacje. W przedstawionych analizach empirycznych z badań jakościowych przeprowadzonych w 2020-21 roku w województwie łódzkim skoncentrowano się na problemach sytuacji pracowniczej migrantów z Ukrainy. Wykorzystany do refleksji materiał empiryczny został oparty o indywidualne wywiady pogłębione przeprowadzone z: (1) migrantkami i migrantami z Ukrainy, (2) związkowcami z zakładów pracy zatrudniających ukraińskich pracowników, (3) kadrą zarządzającą i/lub pracodawcami z firm zatrudniających ukraińskich pracowników, (4) przedstawicielami organizacji pozarządowych, które wspierają migrantów w Polsce. W analizach badawczych odwołano się jedynie do części szerszego projektu badawczego przy czym zastosowano perspektywę intersekcjonalną, w tym ze zwróceniem uwagi na nakładające się uwarunkowania trudności społecznego funkcjonowania migrantów na polskim rynku pracy ze względu na płeć, pochodzenie narodowe oraz kapitał edukacyjny. W kontekście sytuacji pracowniczej migrantów poddano analizie przede wszystkim problemy przemian ich sytuacji prawnej i drogi zawodowej w aspekcie możliwości wykorzystania posiadanego kapitału edukacyjnego. Przedmiotem zainteresowania i analiz zostały też strategie radzenia sobie migrantów na polskim rynku pracy, charakter postrzegania własnej sytuacji pracowniczej oraz radzenia sobie z prekarnością pracy. Zwracano uwagę na dynamikę biograficznie uwarunkowanego procesu adaptacji ukraińskich migrantów do społecznego i zawodowego funkcjonowania w Polsce. Przeprowadzone badania wpisują się w diagnozę sytuacji migrantów zarobkowych z Ukrainy przed 24 lutym 2022 r.