W proponowanym referacie chciałem pokazać jak socjologia historyczna, w szczególności inspirowana globalną historią imperiów oraz analizą pól Pierre’a Bourdieu może wnieść wkład do interpretacji rozwoju poszczególnych dyscyplin naukowych. Choć ich historia zwykle interpretowana jest w kategoriach narodowych, czasem z uwzględnieniem tzw. wpływów międzynarodowych, można pokazać, że włączenie ich w obręb analiz nowoczesnych ujęć socjologii historycznej może dać unikalne wglądy w dynamikę ich rozwoju, w szczególności lepiej zrozumieć naturę momentów które odbierane są jako okresy wzlotów i kryzysów. Moim przypadkiem ilustracyjnym będzie historia polskiego językoznawstwa na przestrzeni „długiego XX w.” Zaproponuje spojrzenie na jego historię poprzez pryzmat globalnych ram: początkowo dynamiki pól nauki w imperiach austriackich i rosyjskim, a następnie związków polskiego pola akademickiego z polem sowieckim i czeskim. W okresie PRL wskazana zostanie m.in. rola geopolitycznie zmieniającej się pozycji Polski oraz walk inteligenckich o hegemonie w polu władzy, która wyraźnie odbijała się w trendach badań językoznawczych.