Sympozjum poświęcone jest analizie funkcjonowania instytucji ochrony zdrowia i bezpieczeństwa publicznego (m.in. opieka medyczna i społeczna, inspekcja sanitarna, wojsko, policja) w czasach choroby COVID-19, jej wpływu na różne wymiary życia społecznego (m.in. gospodarkę, ochronę zdrowia, politykę, kulturę, religię, edukację, rodzinę, rozrywkę i sport), a także na przekonania, postawy i praktyki w sferze zdrowia i życia wspólnotowego (np. rozwój wolontariatu). Pandemia COVID-19, jak żadna z dotychczasowych epidemii od czasu grypy hiszpanki, nie miała tak dużego zasięgu. Tradycyjne problemy socjologii, w tym socjologii zdrowia i medycyny, wymagają w tym kontekście poszerzenia perspektywy badawczej o analizy funkcjonowania różnorodnych instytucji publicznych w czasach pandemii oraz po-pandemii. Kluczowe miejsce zajmują tu instytucje medyczne (weryfikacja modelu nastawionego na przeciwdziałanie i leczenie niezakaźnych chorób przewlekłych), relacje lekarz-pacjent (zaufanie do lekarzy, nauki i medycyny, porady telefoniczne), społeczne reprezentacje zdrowia i choroby (w tym lay epidemiology) oraz strategie ochrony przed zachorowaniem. Odrębnym zagadnieniem jest wpływ mediów (prasy, radia, telewizji, portale społecznościowych) na percepcję COVID-19 oraz innych zagrożeń zdrowia w przyszłości.