W ostatnich latach i tygodniach polskie miasta stały się miejscem zamieszkania wielu migrantów i uchodźców o różnym pochodzeniu i różnym statusie prawnym. Projekt “Upodmiotowienie młodych migrantów w trudnej sytuacji poprzez płynną integrację” (MIMY, H2020) stawia pytania o sposoby ich funkcjonowania w społeczeństwie oraz o wyzwania i czynniki sprzyjające włączeniu migrantów w życie lokalne. W naszym wystąpieniu chciałybyśmy rozważyć rolę inicjatyw sportowych jako, naszym zdaniem, istotnych, lecz często pomijanych w badaniach migracyjnych, przestrzeni życia i aktywności społecznej, które mogą wspierać migrantów w budowie relacji społecznych w nowych miejscach i zwiększaniu ich poczucia uczestnictwa i przynależności. Analiza wybranych inicjatyw sportowych, w których uczestniczą migranci, jak również wyzwań i barier, które ograniczają to uczestnictwo, pomoże nam w sformułowaniu wstępnych rekomendacji na temat kształtu programów integracyjnych, które sprzyjają integracji migrantów w społeczeństwie i wzmacniają ich relacje z otoczeniem lokalnym. Biorąc pod uwagę amatorskie inicjatywy o różnym stopniu sformalizowania i zinstytucjonalizowania wskazujemy na, niekiedy nieoczywiste, znaczenie tych czynników, jeśli chodzi o dostępność i włączanie migrantów w szczególnie trudnych sytuacjach życiowych. Dowodzimy, że w kontekście stosunkowo świeżych doświadczeń życia w społeczeństwie różnorodnym kulturowo oraz ciągle niewielu inicjatyw sportowych przyciągających migrantów, pewien stopień ich facylitacji (np. poprzez świadome strategie wychodzenia do społeczności imigranckich i uchodźczych) jest niezbędny do włączenia najbardziej wykluczonych i wrażliwych grup i zapewnienia bardziej inkluzywnego uczestnictwa. Wystąpienie będzie bazować na wstępnych wynikach trwającego badania jakościowego łączącego wywiady indywidualne i mini-etnografie prowadzonego w ramach MIMY w dwóch lokalizacjach – w Warszawie i Trójmieście.