Zmiana klimatu i spadek bioróżnorodności na świecie nadają kwestii zarządzania lasami zupełnie nową wagę. W związku z nimi potrzebna jest zmiana dotychczasowych społecznych i gospodarczych praktyk wykorzystania lasu. Obserwujemy, że w przestrzeni społecznej coraz mocniej ścierają skrajnie odmienne wizje, czym jest i jaki powinien być las. W społeczne walki o lasy lokalne wpisują się różne ideologie, doświadczenia, tożsamości społeczne i wrażliwości emocjonalne. Dążenie do konserwacji lasów i konserwacji instytucji zarządzających lasem są w coraz większym konflikcie. Analizując w sposób multimodalny materiały zastane dostępne w dyskursie publicznym chciałabym uchwycić systematyczne powiązania znaczeń i praktyk, zobaczyć, w jaki sposób nawiązują one do istniejących sprzeczności kulturowych, hierarchii i podziałów społecznych, a także uniwersalnej gry porządku i chaosu w relacjach człowieka z przyrodą.