Celem mojego wystąpienia będzie zwrócenie uwagi na pandemię jako zjawisko społeczne generujące multiplikację dużej ilości zmian i związanych z nimi zarówno zagrożeń, jak i wyzwań. Kluczowa w analizie tego zjawiska wydaje się być przyjęta postawa czy perspektywa określonych jednostek i grup społecznych, która implikuje ich działania. Owa aktywność podmiotów może mieć (i ma) charakter proaktywny (rozwojowy) lub pasywny nastawiony np. na przeczekanie tego okresu z nadzieją powrotu do przeszłości lub przetrwanie, które prowadzi do różnych konsekwencji. Spektrum oraz analiza kolejnych etapów pandemii pozwala zaobserwować różne wymiary i fazy w kontekście tego zjawiska oraz skorelowanych z nimi zmian i postaw, zagrożeń i wyzwań. Punktem wyjścia do analizy będzie koncepcja podmiotu relacyjnego M. Archer w kontekście wyzwań edukacji na rzecz bezpieczeństwa w obliczu pandemii jako przykładu zjawiska generującego określone reakcje (pasywność/proaktywność).