Celem wystąpienia jest przedstawienie opinii osób z niepełnosprawnościami mieszkającymi w Polsce na temat ich poczucia przynależności do grup dyskryminowanych. Prezentowana analiza nie koncentruje się na faktach, czyli konkretnych przejawach dyskryminacji, ale na subiektywnym postrzeganiu swojej sytuacji przez osoby z niepełnosprawnościami. Dane wykorzystane w analizie pochodzą z badań Europejskiego Sondażu Społecznego z edycji 2002-2018. Rezultaty analizy przedstawione zostaną w kilku krokach. Po pierwsze ukazana zostanie zmienność opinii osób z niepełnosprawnościami w czasie. Po drugie, mając na uwadze fakt, że dyskryminacja osób niepełnosprawnych może mieć różne przyczyny (związane nie tylko z niepełnosprawnością, ale z innymi cechami społeczno-demograficznymi), porównany zostanie ogół osób z niepełnosprawnościami mającymi poczucie przynależności do grupy dyskryminowanej z tymi, którzy przynależność tę przypisują właśnie niepełnosprawności. Po trzecie, odwołując się do wcześniejszego założenia o wieloaspektowym, intersekcjonalnym układzie cech społecznych mogących kształtować poczucie dyskryminacji u osób z niepełnosprawnościami, udzielona zostanie odpowiedź na pytanie, czy niepełnosprawność w Polsce jest istotnym, niezależnym predyktorem poczucia dyskryminacji, czy też jej odczuwanie przez osoby niepełnosprawne jest wynikiem zapośredniczonego oddziaływania innych cech, takich jak płeć, wiek, status społeczny, miejsce zamieszkania, obywatelstwo, pochodzenie etniczne, wyznanie religijne oraz afiliacje polityczne.