Współczesne ścieżki karier zawodowych młodych ludzi ulegają procesom destandaryzacji, stając się coraz bardziej różnorodnymi i nieprzewidywalnymi, zyskując miano „karier bez granic”. Dynamizacja karier zawodowych wiąże się z większą liczbą wyzwań, zmian i zwrotów biograficznych, które w odniesieniu do rynku pracy oznaczają zmianę pracodawcy, zawodu lub miejsca pracy. Zmienność karier wymaga od młodych ludzi wysokiego stopnia elastyczności i adaptacyjności do sytuacji zawodowej, co nie zawsze spotyka się ze zrozumieniem ze strony ich rodziców – przedstawicieli karier tradycyjnych zorientowanych na stabilność i bezpieczeństwo zatrudnienia. Celem prezentacji jest odpowiedź na pytania: Jak młodzi ludzie rozumieją (nie)stabilność zawodową? Jaką rolę w postrzeganiu stabilności zawodowej pełni mobilność przestrzenna? Jakie podobieństwa, a jakie różnice dostrzegają młodzi ludzie w traktowaniu pracy przez siebie i swoich rodziców?
Prezentacja oparta będzie na danych z jakościowego badania podłużnego pt. „Przejścia młodych z edukacji na rodzimy i zagraniczny rynek pracy: rola lokalności, grupy rówieśniczej i nowych mediów” (2016-2020), który finansowany był ze środków Narodowego Centrum Nauki w konkursie Sonata Bis 5 (nr 2015/18/E/HS6/00147). Na potrzeby wystąpienia przeanalizowanych zostało 20 indywidualnych wywiadów pogłębionych z młodymi dorosłymi (urodzonymi w latach 1984-1991 przedstawicielami pokolenia Y) o zróżnicowanych doświadczeniach mobilności zewnętrznej. Zaprezentowane dane wskażą na różnice pokoleniowe – normalizację niestabilności zawodowej wśród przedstawicieli karier bez granic i hiperbolizację elastyczności zawodowej wśród przedstawicieli karier tradycyjnych – oraz występujące w związku z nimi napięcia.
