Referat analizuje autoobserwację praktyki jogi prowadzonej przez instruktora hatha jogi i pokazuje przejście między różnymi tożsamościami: nauczycielem, praktykantem, uczniem i badaczem. Autoobserwacja jest pierwszoosobową prezentacją moich odczuć związanych z praktykowaniem i nauczaniem hatha jogi, a artykuł przedstawia narracje z autooobserwacji. Zajmę się również objaśnianiem własnych myśli i działań z perspektywy pierwszej osoby, trzeciej osoby i perspektywy bezosobowej. W pewnym sensie będzie to zewnętrzne spojrzenie na moje własne doświadczenia, choć trzeba pamiętać, że wgląd ten jest dokonywany przez osobę tworzącą zapis przeżytych doświadczeń.
Eksperyment z trzecioosobową i bezosobową analizą pozwala oderwać się od założeń, np. przekonania, że bezpośrednie i pierwszoosobowe relacje dotyczące sytuacji i doświadczeń są jedyną dostępną prawdą o przeżytych doświadczeniach, ponieważ pochodzą one z bezpośrednio opisywanych incydentów.
Będzie też próba autoanalizy, zestawiona z refleksją współbadaczy. Analiza prowadzona jest w konwencji socjologii kontemplacyjnej (Konecki 2018; 2021; Bentz, Giorgino 2016).
Kim jestem, kiedy nauczam? Autoanaliza autoobserwacji instruktora hatha jogi.
Written by ptsadmin
Grupa tematyczna: G34
Wokół „Ja” badacza – perspektywa pierwszoosobowa w badaniach społecznych
Słowa kluczowe: socjologia kontemplacyjna, socjologia ciała, cielesność, hatha joga, badania pierwszosobowe, fenomenologia transformacyjna
Prelegent: Krzysztof Konecki