Nadopiekuńczość jest specyficznym przejawem troski uwarunkowanym wieloprzyczynowo. W interpretacji zagadnienia dominuje narracja psychologiczna i psychiatryczna. Istotnym wkładem do zrozumienia współczesnego problemu nadopiekuńczości, występującego zwłaszcza w społeczeństwach rozwiniętych (do jakich aspiruje/należy Polska) jest wprowadzenie perspektywy socjologicznej.
Celem referatu jest zdiagnozowanie problemu nadopiekuńczości w Polsce:
* geneza – przyczyny historyczne, polityczne, ekonomiczne, kulturowe (społeczne)
* stan – problemy zwłaszcza młodego pokolenia wynikające z nadopiekuńczości ich opiekunów
* przyszłość – funkcjonowanie dzieci i młodzieży obciążonych nadopiekuńczością; funkcjonowanie społeczeństwa z taką warstwą: przemoc dzieci wobec rodziców
Problem fałszywej świadomości w kontekście troski, opieki i wychowania; Inwersja socjalizacji; „bańki” wychowawcze – nieadekwatne wobec rzeczywistości – czy właśnie nadążające za nią praktyki socjalizacyjno – wychowawcze składają się podjęcie zagadnienia funkcji/dysfunkcji nadopiekuńczości.