Trzy ostatnie Spisy Powszechne objęły pytania o tożsamości etnokulturowe, co niewątpliwie stanowi ważny kontekst analizy procesów etnicznych zachodzący zwłaszcza wśród członków mniejszości. Rolę spisów, ich metodologii, towarzyszącego im dyskursu i szerszego kontekstu społeczno-politycznego można ujmować wielorako. W centrum mojej uwagi znajdzie się przedstawienie potencjalnego wpływu statystycznego badania na procesy identyfikacyjne zachodzące w tych społecznościach, zwłaszcza w sytuacji, gdy statystyczny kategorialny realistyczny opis spotyka się z dużo bardziej złożoną, wielowymiarową kwestią tożsamości społecznej jednostki. Studiując działania przedstawicieli mniejszości na przestrzeni ostatnich dwóch dekad w kontekście spisów możemy dostrzec swoiste negocjacje między wymogami, jakie niesie tego typu badanie, dążeniami do uzyskania uznania danego grupowego samoopisu a wspomnianą potrzebą samookreślenia realizowana przez poszczególne jednostki. Można tu wskazać na kilka strategii realizowanych zwłaszcza przez grupowych liderów, co będzie przedmiotem rozważań w referacie. Jak pisali David I. Kertzer and Dennis P. Hogan (2009) badanie związku między spisem powszechnym a kształtowaniem się i ewolucją tożsamości zbiorowych, kieruje uwagę na procesy polityczne tym samym na zmagania między różnymi podmiotami o władzę nazywania, kategoryzowania a tym samym do tworzenia rzeczywistości społecznej.