Julita Makaro – pracuje w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Wrocławskiego w Zakladzie Socjologii Pogranicza. Zainteresowania naukowe skupia na tematyce etnicznej, miejskiej, metodologicznej. Poza wieloma artykułami opublikowała samodzielnie i we współautorstwie monografie: „Gubin-miasto graniczne. Studium socjologiczne” (2007), „O wielokulturowości monokulturowego Wrocławia” (2013; współautorstwo z K. Dolińską), „Postawy wobec Litwy i Litwinów. Na przykładzie wrocławian” (2016; współautorstwo z M. Dębickim), „Cud pogranicza? Zgorzelczanie, gubinianie i słubiczanie o życiu w miastach podzielonych” (2018; współautorstwo z K. Dolińską i N. Niedźwiecką-Iwańczak). W latach 2011-2019 współorganizowała (wraz z M. Dębickim) cykl konferencji pt. Sąsiedztwa III RP oraz redagowała cykl publikacji pod takim tytułem. Ostatnio, wraz z członkami Ośrodka Badań Regionalnych i Obszarów Pogranicza zredagowała „Studia nad granicami i pograniczami: leksykon” (2020), „Granice, pogranicza i dalej – niekończąca się przygoda: księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Zbigniewowi Kurczowi” (2021) oraz „Wielokulturowość polskich miast: teoria, praktyka, polityka”. Badaczka w projekcie (De/Re)Konstruowanie granic — narracje i imaginacje o miastach podzielonych w Europie Środkowej w perspektywie porównawczej (Opus NCN).
Miasto mówi – o granicach i ich (nie)przekraczaniu na podstawie analizy szaty informacyjnej miast podzielonych (Cieszyna i Czeskiego Cieszyna oraz Frankfurtu nad Odrą i Słubic)
Miasta podzielone są fenomenem istniejącym na europejskich granicach od dekad, Cieszyn został podzielony granicą polsko-czechosłowacką w 1920 roku, zaś Frankfurt granicą polsko-niemiecką w 1945 roku. Powstałe w ten sposób pary miast długo były odwrócone do siebie plecami, dzieliła je nieprzekraczalna granica, co zmieniło się w latach dziewięćdziesiątych XX wieku i skutkuje – najogólniej mówiąc – postępującą kooperacją między miastami i mieszkańcami. Proces ów zyskuje odzwierciedlenie również w przestrzeni miast. Dotychczasowe badania miast podzielonych zazwyczaj analizowały procesy w nich zachodzące, przy czym ze szczególną pasją śledzono te, które świadczyły o integracji (jej barierach, pozytywnych i negatywnych skutkach, etc.) organizmów z dwóch stron rzeki. Jednakowoż poza ustaleniem co się faktycznie w tych ośrodkach dzieje, ważne wydało nam się zbadanie, jak się o tym opowiada – co skłoniło nas do zajęcia się narracjami o miastach podzielonych. Dlatego postaramy się odpowiedzieć, jak o sytuacji miast podzielonych opowiada ich szata miejska (którą tworzą wszelkie oznakowania niosące różne informacje powszechnie dostępne poruszającym się po ulicach – tak mieszkańcom, jak i turystom). Czy znajdziemy w niej komunikaty eksponujące transgraniczność tych układów osadniczych czy opowiadające o miastach w granicach państw? Przez kogo i w jaki sposób (trwały, okazjonalny) są wytwarzane, jakie funkcje w budowaniu narracji o mieście podwójnym pełnią? Aby odpowiedzieć na te pytania zgromadziłyśmy podczas licznych wyjazdów studyjnych do Cieszyna, Czeskiego Cieszyna, Frankfurtu nad Odrą i Słubic zbiór komunikatów (były one fotografowane) zidentyfikowanych w przestrzeniach miast, które poddamy analizie.