Sociology of masculinities
Grupa tematyczna
Numer: G47
Organizacja: Katarzyna Wojnicka (University of Gothenburg), Urszula Kluczyńska (Collegium Da Vinci)
Pasmo, godzina:
IV 16.09, 16:00-17:30
Miejsce: WYDZIAŁ LINGWISTYKI UW, Sala 3.020
Słowa kluczowe: gender, intersectionality, masculinities, men, methodologies, theories
Polish sociological perspective on men and masculinities has been enriched with the new empirical, theoretical and methodological analyses since the last 15 years. Growing number of scholars recognise significant changes both in masculinities’ models and male gender roles. The latter, in certain aspect of social life, has been shifting into more egalitarian approach but in others, lead towards re-traditionalisation. This results in the situation where contempoPolish sociological perspective on men and masculinities has been enriched with the new empirical, theoretical and methodological analyses for the last 15 years. Growing number of scholars recognise significant changes both in masculinities’ models and male gender roles. The latter, in certain aspect of social life, have been shifting into more egalitarian approach but in others, lead towards re-traditionalisation. This results in the situation where contemporary society in an arena of, simultaneously, the resurrection of patriarchal, hegemonic forms of masculinities and development of new forms, such as caring masculinities. This dynamic can be observed not only in Poland, but in the rest of Europe, including countries belonging to the similar, post-socialist gender regime. Therefore, the main goal of this Group is to gather scholars that focus on the widely approached men and masculinities issues and give the space for exchange of their current empirical findings as well as for discussions regarding new concepts and theories developed within sociology of masculinities. Lastly, we also invite papers on methodological dimensions of sociological analyses of men and masculinities phenomena. In order to facilitate more international dimension for the discussions, the group is planned as bilingual and thus, papers in English and Polish are equally welcome.
Bearing in mind the complexity and diversity of men and masculinities in contemporary society, we would like to invite other academics to contribute to the discussion and focus on following areas:
- Critical reflection on new and old concepts and theories developed within sociology of masculinities
- Various aspects of methodological challenges in the research on men and masculinities
- Men, masculinities and intersectionality
- Men, masculinities and migration
- Men, masculinities and (dis)ability
- Men, masculinities and age
- Men, masculinities and sexuality
- Men, masculinities and body
- Men, masculinities and care
- Men, masculinities and emotions
- Men, masculinities and health
- Men, masculinities and violence
- Men, masculinities and work
- Men, masculinities and religion
- Men, masculinities and politics
Bartłomiej Lis
W literaturze i w studiach nad męskościami zagęszczony już został wątek normatywności płci męskiej. Różni autorzy i autorki porządkując przestrzeń dyskursywną zaproponowali różne ujęcia męskości, pisząc m.in. o męskości hegemonicznej (R. Connell), męskości ortodoksyjnej (E. Anderson) oraz różnych konceptualnych derywatach tych koncepcji (męskość normatywna, tradycyjna, etc.). Nie wchodząc w dyskusję z zniuansowym zróżnicowaniem tych ujęć, przyjmuję operacyjnie, że zwykle w procesie socjalizacji do pełnienia roli męskiej jakiś jeden typ idealny jest przedstawiany jako dominujący (porządkujący i hierarchizujący do jakiegoś stopnia inne alteracje). Uwagi swoje ograniczam do zachodniego (euro-atlantyckiego) kontekstu kulturowego.
W relacji do męskości, dla której ważnymi (wyobrażonymi czy materializującymi się) aspektami są kategorie siły, sprawności fizycznej, sprężystości, niezawodnego ciała, zdrowia, przysłuchuję się opowieściom i narracjom mężczyzn, którzy chorują na stwardnienie rozsiane (SM). Chorobę autoimmunologiczną, w której własny układ odpornościowy atakuje osłonkę mielinową neuronów. Choroba zwykle (niezależnie od jej wersji i indywidualnego przebiegu) prowadzi do widocznej lub niewidocznej niepełnosprawności.
Fakt uniepełnosprawniającego chorowania może mieć konkretne konsekwencje w autoidentyfikacji, samo-postrzeganiu siebie przez jednostki żyjące z takim doświadczeniem. Może on być pretekstem do re-konceptualizacji tradycyjnego rozumienia męskości. Na podstawie literatury problemu oraz przeprowadzonych czterech pogłębionych wywiadów z mężczyznami chorującymi na SM, chciałbym przedstawić koncepcję „męskości scripowanych”. Pojęcie „crip” („kaleka”) aplikowane już do strategii emancypacyjnych osób z niepełnosprawnościami, to kategoria niosąca w sobie potencjał do twórczej „ucieczki do przodu”. Porzucenia dogmatu męskości tradycyjnej i „ukomfortowienia się” w męskości powykręcanej, miękkiej, wykolejonej, puszystej… W swoim referacie chciałbym dostrzec tropy pozostawione w studiach nad niepełnosprawnościami, jednak jak dotychczas wciąż nie wyczerpane w kontekście studiów nad męskościami.
Claudia Snochowska-Gonzalez
Kształtowanie się ideologii Narodowej Demokracji pod koniec XIX wieku można postrzegać jako próbę udzielenia nowej odpowiedzi na zależność Polski i jej podporządkowaną pozycję w światowej polityce i w globalnej gospodarce kapitalistycznej. Najważniejszą cechą endecji był jej „zwrot ku dyscyplinie”, ku wizji hierarchicznej, zdyscyplinowanej wspólnoty zorganizowanej zgodnie z zasadami integralnego nacjonalizmu. W swoim wystąpieniu chcę się skupić na roli męskości w politycznej wyobraźni Narodowej Demokracji. Polska marzeń narodowych demokratów była wyobrażana jako Polska hegemonicznie męska. Nie była to już bezsilna i niewinna kobieta, broniona przez swoich synów, jak to miało miejsce w wizjach polskich romantyków pierwszej połowy XIX wieku. Wizerunek „męskiej Polski” łączył ciało polskiego narodu z projektem kolonialnym (dlatego narodowi demokraci uznawali Brytyjczyków za swój najważniejszy wzór) i miał być środkiem do osiągnięcia dominacji w socjaldarwinowskiej rywalizacji między narodami. W swoim referacie opiszę ten wizerunek na przykładzie stosunku narodowych demokratów do fali migracji chłopów z Polski zaborowej (próby zorganizowania tej fali można uznać za ćwiczenie z ekspansji kolonialnej). Zastanowię się nad konsekwencjami, jakie wizerunek „męskiej Polski” mógł mieć dla kobiet i ich pozycji w myśli endeckiej (do pewnego stopnia znajdowało się w niej też miejsce dla „męskich” kobiet). Pozwoli mi to naszkicować obraz lokalnej, środkowoeuropejskiej wersji imperialnej męskości, pełnej paradoksów, a jednocześnie zbieżnej z wizerunkami ciała narodu tworzących się w ramach ideologii integralnych nacjonalizmów z innych krajów Europy Środkowo-Wschodniej.
Kathina Mehring
Although the gender gap in populist radical right (PRR) electoral support has been examined extensively over the last decades, little scholarly attention has been paid to the role gender – as opposed to sex – plays in shaping political attitudes and behaviour. Concurrently with the gender ideology of populist radical right parties being frequently disregarded, the role of men as gendered beings within the party family is equally undertheorized in political science, rendering their expression and propagation of masculinity virtually invisible. Given that PRR parties appeal to the grievances of a self-proclaimed ‘crisis of masculinity’ by promising to affirm the masculinity of native men through the construction of ‘foreign masculinity’, this however might be able to explain men’s sustained electoral support. Contributing to the research gap, the author thus proposes to use the concept of ‘protective masculinity’ as an analytical tool explaining the gender gap in populist radical right electoral support. This study furthermore breaks ground in examining ‘protective masculinity’ through an Ordinary Least Squared (OLS) regression analysis, instead of studying the concept qualitatively. ‘Protective masculinity’ is hereby operationalized as the interaction variable of both anti-migration attitudes and low gender egalitarian attitudes. It is hypothesized that those men holding ‘protective masculinity’ attitudes are likely to support the populist radical right. Examined are the cases of Sweden, Germany and Italy, three countries with differing gender regimes who have (recently) witnessed the rise of populist radical right parties. The author believes that by quantitatively analysing different gender regimes, much can be learned about the regional aspects of gendered behaviour in populist radical right electoral support.
Beata Kowalczyk
Notwithstanding the increasing awareness of the gender approach to migration studies, research on how masculinity is entangled with mobility decisions, patterns and outcomes among highly-skilled migrants is still scant. This paper attempts to bridge this gap. By drawing on data derived from qualitative research, such as semi-structured in-depth interviews and observation, conducted among 75 Japanese classical musicians in France, Poland and Japan in 2012-2019, it probes the ways they negotiate their gender at and by work, moving between labour markets that have a disparate gender makeup and are unevenly positioned in the world order. Informed by Helma Lutz’s gendered model approach, the paper demonstrates that by heading off to France and to Poland, where, unlike in Japan, musicianship has long been considered an appropriate male profession, Japanese male artists seek to reinstate their gender by integrating into the local music world. In European music environments, however, these male musicians are unable to fully benefit from the privileges assigned to their gender because they are perceived primarily through their racialised ethnic identity. Thus, they again experience disadvantageous treatment, this time as ‘non-white’ musicians. Paradoxically, Japanese male artists make strategic use of this global asymmetrical, underprivileged positioning of Asian classical musicians to empower their gender identification. Namely, whenever they come back to Japan, they seek to defy their double marginalised masculinity by aligning themselves with the superior model of the Western music world, to which they belong as professionals. Thus, they endeavour to obtain the social status and prestige assigned to European musicians in Japan and to reposition their manliness on the Japanese gender map.